తే. గీ. ముఖము ముఖమందె యుండును మోము చూచు
కొనెడునద్దము పగిలిపోయిననుగాని
ఎది యె ట్లైనగాని పట్టించుకొనక
అత్మ తనయందె తా నుండు నాదిదేవ !
తే. గీ. తనను పగులగొట్టగ వచ్చునినుమునైన
బంగరుగ మార్చివేయును పరుసవేది !
నిన్ను ద్వేషించి దూషించునీచునైన
మోక్ష మిచ్చి రక్షింతు వోముక్తిదాత !
తే. గీ. అందుబాటున నున్నలోహమ్ము నిట్టె
తనదెసకు లాగికొనును సూదంటుఱాయి !
కర్మ పరిపక్వ మగు వేళ కరుణ చూపి
జీవులను దేవ ! నీలోన చేర్చుకొందు !
తే. గీ. ఆకసము శూన్య మయ్యును అంబుదముగ
చంద్రుడుగ చకోరములను చాతకముల
తనుపునట్లు దయామృతమ్మును నొసంగి
కాతు భక్తుల నోనిరాకార ! నీవు !
తే. గీ. కర్మ మనుగాలి కానందకంధియందు
జీవు డనుతరంగము తోచు దేవదేవ !
అట్టియానందసాగరమందు మునుగు
వాడె ఙ్ఞానప్రపూర్ణత పడయువాడు !
తే. గీ. పుట్టుకను గాంచువారెల్ల గిట్టుచుంద్రు ;
కంట బడునవి మట్టిలో కలసిపోవు ;
పుట్టుకయు రూపమును లేక పొలుచునీవు
శాశ్వతుడ వైతివి ; వివేకశాలి వగుట !
తే. గీ. అవనిపై నెన్నియోమాఱు లవతరించి
అయయొ ! నీవును పంచత్వ మందినావు !
భళిర ! జాతస్య మరణమ్ ధృవ మ్మనునుడి
నీకుసైతము వర్తించునే మహాత్మ !
ఆ. వె. “ పంచభూతములకు ప్రతిరూప మీ – వని
విడకముందె నిద్ర వీడు ” మనుచు
చేతివ్రేళు లైదు చెప్పుచున్నను మాయ
జీవి మేలుకొనడు – చిత్ర మేమొ !
తే. గీ. బండఱాలగుండెలు చీల్చి ప్రభవ మంది
కడకు నదు లెల్ల కడలిని కలియునట్లు
బ్రతుకుసంద్రము నీదినప్రాణికోటి
కర్మపరిపక్వతను వచ్చి కలియు నిన్ను !
ఆ. వె. గాలి నీరు మట్టి ఖాళీప్రదేశమ్ము
కలసి రూప మందుకడవ నేను !
అందు నీవు నిలచినన్నాళ్ళు నే నుందు !
నీవు లేచిపోవ నేను లేను !
తే. గీ. గాలివై చల్లగా వచ్చి కౌగలించి
కంట పడకుండగా నెటో కదలిపోదు !
చక్షు లేపాపమును చేసె ? చర్మ మేమి
పుణ్య మొనరించె ? చెప్పుము పురుషసింహ !
ఆ. వె. నాకు తెలియకుండ నాదేహమున మార్పు
లెట్లు జరుగుచుండు నెఱుగరాదు !
నన్ను నే నెఱుంగకున్నవాడను నేను
ని న్నెఱుంగ టెట్లు నీరజాక్ష !
ఆ. వె. కంట పడక గాలి కౌగలించుచు పోవు
జీవరాశి నెల్ల సేదదేర్చి !
కానిపించనంత గాలి లే దందుమా ?
నీవుకూడ అంతె దేవదేవ !
తే. గీ. స్వామి ! నీపదమ్ములను పూజాసుమముగ
మధురకవితామరందసంపదలు నిండు
హృదయపద్మమె నీకు నర్పించుకొంటి
ఇంతకన్నను నీకు నే మీయగలను ?
తే. గీ. పంకమున కాక కన్నీట ప్రభవ మంది
మృదులరసలోకరమ్యపరీమళమ్ము
లొలయుపద్మదామమ్ము నీ కొసగుచుంటి
కనికరించి కాపాడవే కన్న్దతండ్రీ !
తే. గీ. మధువు లొలికెడు కవితాసుమాలమాల
కంఠహారముగా చేసి కాన్క నీకు
ఇడినకవితాకళాప్రపూర్ణుడను నన్ను
చల్లగా చూడు మొకకంట సరసిజాక్ష !
కం. శ్రీకల్యాణగుణాకర !
తాకిననే కందిపోవుతావకచరణ
శ్రీకి సుకుమారతరమౌ
నాకవితాసుమమర్చనం బిదె కొనుమా !
******** సమాప్తం ********