.
.
అతను…
మా ఇంటి ముందు బండి పై..
మామిడి ఆపిల్ ఫలాలను..
వరుసగా ఒక దానిపై మరొకటి…. సుందర నిర్మాణంలా పేర్చిన తీరు…
కళ్ళకు తీయని రుచులనందిస్తుంది.
.
సన్నని పదునైన కత్తితో…
అతను బొప్పాయిపండుపై చెక్కును..
లాఘవంగా తీసి..
అరటి ఆకు ముక్కలో అందిస్తుంటే..
ఓ ప్రకృతి సౌందర్యాన్ని…
దోసిళ్ళలో ప్రదర్శిస్తున్నట్లుంటుంది. నిమిషం నుంచుంటే కాళ్లు లాగి… సుఖాసనం కోసం వెతికే నాకు..
రోజును రెండు కాళ్లమీదా మోసే అతని ఓర్పు…
ఓ పాఠం అవుతుంది.
.
కుటుంబం రోడ్డున పడకుండా.. తాను రోడ్డు మీద నిలబడి…
పండ్లను పైసలు గా మారుస్తూ… తన కుమారుని విద్యగా మలచిన అతని దార్శనికత…
నాకు ఆదర్శం అవుతుంది. ప్రయోజకుడైన తనయుడు..
తండ్రి ఋణం తీర్చుకోడానికి.. నగరంలోని తన నివాసానికి…
అతన్ని తీసుకుపోయినపుడు..
ఆ కళ్లలో అనంతమైన గర్వం..
తొంగిచూసింది.
అతనులేక మావీధి బోసిపోయినా.. అతనికి తగిన ఫలితం దక్కిందనుకొన్నాను.
.
కానీ…
నిన్న ఉదయం…
మా ఇంటి ముందు…
ఎప్పటిలాగే నిలబడి…
రెట్టించిన ఆనందంతో…
ఫలాల్ని బండి పై వరుసగా పేరుస్తూ మళ్ళీ అతను!!
.
**************************
.