Lingamneni

13_007 చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు

1949 వ సంవత్సరంలో పెద్ద ఉప్పెన గాలి వచ్చింది. అంటే తుఫాను లాంటిది. మా ఇల్లు పెద్ద మండువా ఇల్లు. ఇల్లు రోడ్డు కంటే పల్లముగా ఉండడంవల్ల ఇంటిలోకి నీళ్ళు వచ్చాయి. తుఫాను తీవ్రత తగ్గిన తర్వాత ఇంట్లోనుండి బయటకు వెళ్లి చూస్తే, మా చిన్నాన్న గారి ఇంటిలో నారింజ చెట్టు పడిపోయింది. కాయలన్నీ రాలిపోయాయి.
చెరువు గట్టు వైపు చూస్తే, చెట్ల కొమ్మలు విరిగి నేల మీద పడి ఉన్నాయి. కాకులు గుట్టలుగా చచ్చిపడి ఉన్నాయి. ఎన్నో జంతువులు చచ్చిపోయాయి.

13_002 వివాహబంధం

ఆ దెబ్బకు దిమ్మ దిరిగి, మారు మాట్లాడకుండా లోపలకు వెళ్ళి సూట్ కేసులో బట్టలు సర్దుకుని బయటకు నడిచాను. ఎక్కడికి వెళుతున్నావంటూ చైతన్య అరుస్తున్నా పట్టించుకోలేదు.
చైతన్య కొట్టిన దెబ్బకు చెంప వాచి బాధ పెడుతోంది.అలాంటి మనిషి మాటను నమ్మి, నేను వేసిన తప్పటడుగును తలుచుకుని మనసు కుమిలిపోతోంది. రగిలిపోతోంది. తనివితీరా ఏడవడానికి కూడా లేకుండా రోడ్డున పడ్డాను. ధైర్యం తెచ్చుకుని స్నేహితురాలి ఇంటికి వెళ్లాను.

12_011 అడగాలని ఉంది

“ ఏమిటీ, మళ్లీ పెళ్లా? సుందరికి మళ్లీ పెళ్లి చేస్తే సమాజంలో మాకు ఎంత అప్రతిష్ఠ? మా పరువు మర్యాదలు ఏం కావాలి? ” అంది సుందరి తల్లి.
వెంటనే రమణమ్మ గారు “ సమాజం అంటే ఏమిటి? మనలాంటి వాళ్ళమే గదా సమాజం అంటే. సాటి ఆడదానిగా నేను కూడా మీ అమ్మాయికి మళ్లీ పెళ్లి చేయమనే చెపుతాను. అందరు ఆడవాళ్ళ లాగా సుందరికీ భర్తతో దాంపత్య జీవితం గడపాలని ఉంటుంది గదా? అర్థం చేసుకోండి ” అంది.