కం. లోకపుచీకటి కవ్వల
నేకైకమహామహాస్సు వీవే ! నాలో
చీకట్ల నోపరంజ్యో
తీ ! కృప బోనాడు శుభదదృగ్జాలములన్.
ఆ. వె. శేషతల్పమందు శ్రీమహాలక్ష్మితో
నిండుకూర్మి నెసగుచుండుస్వామి !
నాయెదండ కొలువు సేయుమీ విరిపాన్పు
కన్న మెత్త నయ్య ! కవిమనస్సు !
ఆ. వె. కనవె నాతపస్సు – కవితాతప స్సిది –
వెలయుచుండు తపము పలురకాలు !
చిన్నచూపు చూచి చిన్నబుచ్చకుము నీ
స్నుషకు నేను కూర్మిసుతుడ నోయి !
తే. గీ. శత్రులకు మూడు జన్మలే చాలు నన్ను
పొందుటకు; వారె మిత్రు లై ముక్తి నొంద
నేడుజన్మలు వలె నంటివే మహాత్మ !
అయయొ ! ఇది యేమిరాజకీయమ్ము ? స్వామి !
ఆ. వె. పాపపాన్పుపైన పవళించు టెప్పటి
కైన కీడుసుమ్మి అబ్జనాభ !
లలిత మగుచు పాపరహిత మైనట్టినా
యెడదపాన్పుమీది కిపుడె రమ్ము !
ఉ. మోహము దాహ మై బ్రతుకు ముంచెడువేళల నోడిపోయి దా
సోఽహ మటంచు నీయడుగు లాత్మ తలంతును నీవె దిక్కుగా
ఊహకలంత వో నడచి “ ఉంటిని నీ ” కని రాగదే ప్రభూ !
సోఽహ మటంచు నే నెమలి నై పురి విప్పుచు నాట్యమాడగన్
తే. గీ. ఎడదప్రమిదను స్నేహము నింత నింపి
జ్ఞానదీపము వెలిగించినాను స్వామి !
నశ్వరం బైనబ్రతుకులో శాశ్వత మగు
మేలియానంద మిచ్చి న న్నేలుకొనుము !
తే. గీ. తప్తజగతిని రవ్వంత దయ దలంచి
నీలిమేఘాలపందిరిన్ వేసి కొసరి
వసుధ గురియింతు ముత్యాలవానజల్లు !
పుడమి నిలువెల్ల పులకలు పొడమునట్లు !
ఆ. వె. వేపవిత్తు నాటి తీపిపం డ్లడిగిన
నీవుమాత్ర మెట్టు లీయ గలవు !
పాపకర్మ చేసి ఫలము మంచిది కోరు
ఖలులకోర్కె తీర్పగలవె ? స్వామి !
తే. గీ. పూలపై నుండి వచ్చెడుగాలికైన
జంటగా వచ్చి వాసన లంటుచుండ
నింద్రియమ్ములసంగతి నింత చిక్కు
ప్రజకు వాసన లంటు టబ్రమ్మె ? స్వామి !
తే. గీ. తాను నిర్మించుగూటిలో తానె చిక్కి
బేల యై యంతరించును సాలెపురుగు ;
కోరికలసాలెగూటిలో కూలబడుచు
కోరి చిక్కులు కొనితెచ్చుకొను నరుండు !
తే. గీ. మానవుండుగ జన్మించేనేని దేవు
డైన మాయకు లోబడు టబ్బురంబె ?
అకట ! బంగారులేడికై యాస జేసి
రాము డెన్నెన్నియాపదల్ కాంచలేదు ?
తే. గీ. మట్టిలో మట్టి కానున్నమర్త్యు డకట !
అవని యంతయు తనసొంత మని తలంచు !
ప్రాణవాయువు రవ్వంత పైకి పోవ
తనదిగా నెంచుతనువైన తనది కాదు !
తే. గీ. దేహము గతింపగానె ఆస్తియు గతించు
జీవుడు గతించినను వానిచెంతనుండి
పుణ్య మతనిని పరలోకమునను గాచు !
పుణ్యమును మించెడుధనమ్ము పుడమి లేదు.
తే. గీ. మనిషిగా పుట్టి చూడుము – మాయవస్థ
తెలియవచ్చును నీకు ఓదేవదేవ !
అవనిపై రాముడుగ పుట్టి అపుడు నీవు
పడిన కష్టాలు మఱచినావా ? మహాత్మ !
శా. చూచీ చూడక యెఱ్ఱయందు కడు మోజుం జెంది ముం దేగి జి
హ్వాచాపల్యముచేత గాలమున తా నై చిక్కుమత్స్యమ్మటుల్
నీచం బౌనిహలోకవాంఛల నశాంతిం జెంది చిత్తమ్ము ఫ్రే
రేచన్ జేనెడుపొట్టకై నరుడు బారెండాసతో కూలడే ?
చ. శరణము కోరుచుంటి సువిశాలప్రపంచము చూచి భావనా
హరిణము సత్పథమ్ము విడనట్లుగ చూడగదే యటంచు నీ
చరణము లాత్మలో తలతు సంయమిచిత్తనివాస ! నీకృపా
కిరణము సోకనిమ్ము పులకించి భవమ్ము తరించిపోవగన్.
ఉ. ఉత్తమ మైనజన్మ మిది యొక్కటి మాకు నొసంగినావు దే
వోత్తమ ! అందులోన సగ మూరక నిద్దురలోన ముంచినా
వత్తెఱ గేమి ? పట్టపవ లంతయు పూర్తిగ పొట్టత్రిప్పలై
యెత్తఱి నిన్నుగూర్చి స్మరియుంతుము ? స్వామి ! అనుగ్రహింపవే !
తే. గీ. ఆపదల మ్రొక్కులిడి భోగమందు నిన్ను
జనులు మఱచుచు నుండెద రని తలంచి
ఉల్లమున నిన్నె స్మరియించుచుంటకొఱకు
ఆపదలు తెచ్చి పెట్టెదవా ? మహాత్మ !
ఆ. వె. నిన్ను తలచువేళ నేను నేనే కాను !
నీవ నేను – ఎఱుగ నేర్తునేని !
అరయ లోనిమాయతెర యడ్డు తొలగుచో
నేను లేను – కలవు నీవ స్వామి !
తే. గీ. పేరుకొనునూనెలో వత్తి వెలుగుచుండ
క్రమముగా నూనె యంతయు కరగిపోవు
ప్రాణదీపము సుంత యారగనె యింత
కాయమున రక్త మంతయు గడ్డకట్టు !!!
తే. గీ. ఎంత పెనుగాలి వీచిన నిన్నియేండ్లు
ప్రాణదీపము వెలుగుటకై రవంత
కానిపించనితైల మెక్కడిది తెచ్చి
పోసితీవొ ? విప్పు మీగుట్టు పురుషసింహ !
తే. గీ. ప్రముఖులకు తోచు సప్తస్వరాలవఱకె !
ఇన్నికోట్లగళాలలో చిన్నిస్వరము
లెన్నికోట్లనొ దేని కదే విలక్ష
ణముగ నిలిపితి ! నీనేర్పునకు జొహరు !
తే. గీ. మండుచుండెడువాయువు నిండుకొన్న
ప్రాత దయ్యు “ సిలెండరు ” పనికివచ్చు !
ప్రాణవాయువు ఖర్చైనప్రాతదేహ
మెందులకు కూడ పనికిరా దేమి ? చెపుమ !
తే. గీ. కూటిపేదల కెందఱో కోట్లకొలది
పుట్టుకొనివత్తురు దరిద్రపుంజనాలు !
నీదయాదృష్టి యిసుమంత లేదయేని
ఆలుమగ లెల్ల గొడ్డు వా రై తపింత్రు !