11_012 బాలభారతి – ఆగండమ్మా ! చుక్కలూ !

ఆగండమ్మా ! చుక్కలూ !

పయన మాపం డమ్మా చుక్కలూ !

సరదాకబుర్లు మాతో చెబుతూ

సాగం డమ్మా ! అక్కలూ !

                                   మేము నిదుర పోయేవేళా !

                                    మీరు వచ్చి పోతుంటారు !

                                 మేము నిదుర లేచేసరికే

                                    మీరు నిదుర పోతుంటారు !

సూర్యు డంటే మీకు భయమా ?

చంద్రు డంటే మీకు ప్రియమా ?

సూర్యుడు మి మ్మేం చేశాడు ?

చంద్రుడు మీకే మిచ్చాడు ?

                                    పగ లంతా తెగ నిద్రపోయినా

                                    ఒళ్ళు బలవడం లే దేమీ ?

                                    రాత్రి మంచులో అలా తిరిగినా

                                    రొంప పట్టడం లే దేమీ !

నీలినీలిఆకాశపుతెరపై

నిలిచీ నిలవనితారల్లారా !

పరువము లొలికేనందనవనిలో

వలపులు కులికే పువ్వుల్లారా !

                                    అందీ అందని ౘందమామనే

                                    అందుకొనా లని చూస్తా రేమీ ?

                                    మీజత కోరేమమ్ము కా దని

                                    మింటిదారినే పోతా రేమీ ?

మఱియొకతారను వలచినచంద్రుని

మామా ! మామా ! అంటా రేమీ ?

ఎవ్వతెకన్నులకాటుకనలుపో

ఈతనిమొగమున కనుగొన రేమీ ?

                                    ఆగం డమ్మా ! చుక్కలూ !

                                    సరదాగా మామాటలు విని మఱి

                                    సాగం డమ్మా ! అక్కలూ !  

——- ( 0 )——–