March 15, 2022

చిత్రకారుడు ‘ కూచి ’ కుంచె నుంచి జాలువారిన కాఫీ హాస్య, వ్యంగ్య గుళికలు…… మరికొన్ని… .

వేల్పూరి సుజాత “ పల్నాడు కథలు ”, జి. వెంకట రామారావు “ స్వామి రామానంద తీర్థ ”, రిచ్ మేయర్, కెన్నార్డ్, కూపర్ “ మాడ్రన్ ఫిజిక్స్ ”, ఎస్ హనుమంతరావు “ స్నేహధర్మం ”, డా జంధ్యాల కనకదుర్గ “ స్వతంత్రత నుండి … స్వాతంత్ర్యానికి ” పుస్తకాల పరిచయం….

అదిగో ఆ కాకి గూడు వైపు చూడు. ఆ కాకి ఎక్కడినుండో ఆహారం తెచ్చి, పిల్లలకు ఎంతో ప్రేమగా నోట్లో పెడుతోంది. ఆంత ప్రేమగా పెంచిన తల్లిని వదిలి, పిల్లలకు రెక్కలు రాగానే, పిల్లకాకులు ఎగిరిపోతాయి. ఆ తర్వాత ఆ తల్లి పిల్లలకు సంబంధం ఉండదు.

దాశరధి గారు నాకు వ్రాసిన ఒక ఉత్తరం లో ” సుబ్బారావు గారు.. మీరు ఇంజినీరు గా చేస్తూన్న పని చాలా గొప్ప పని, ఏమంటే అలనాడు భగీరధుడు తీవ్ర తపస్సు చేసి శివుడి జటాజూటం నుండి గంగమ్మను భూమి కి రప్పించి ఆ భూమిని సస్యశ్యామలం గావించాడు… నేడు మీరూ ఇంచుమించు అదే పని చేస్తున్నారు.. పదిమందికీ మహోపకారం చేస్తున్నారు ” అని….

కానీ…తమ్ముడూ!
విషాదమొక వ్యసనం.
అది ఎదురైతే..
చూసి… దాటి.. వదిలెయ్యాలి.

ఆ తాళపత్రాల శాఖ చాల పెద్ద విశాలమైన గది. కట్టలు కట్టలుగా, కుప్పలు కుప్పలుగా తాళ పత్రాలన్నీ పడుంటాయి. ఒక విచిత్రమైన ముక్క వాసన. వెగటు రాదు సరికదా లోపల చిత్రంగా అంతు తెలియని శక్తి నిండుతున్నట్లు అనిపిస్తుంది. తాళపత్రాలున్న బీరువాల వరసల మధ్య చీకటి. చెమ్మగా ఉంటుంది. తోడుగా ఉంటే విశాఖ ఉప్పు సముద్రపు వేసవి వేడి లేదా చలి.

తెలుగువారి చరిత్రలో అమరజీవి పొట్టి శ్రీరాములు బలిదానం అపూర్వమైన ఘట్టం. ఒక్క తెలుగువారి చరిత్ర అనేమిటి? మానవాళి చరిత్రలోనే అదొక చిరస్మరణీయమైన ఘట్టం. సత్యాహింసల మార్గంలో, తన జీవితాన్ని తెలుగుజాతి కోసం సర్వ సమర్పణ చేసిన ఒక మహనీయుడి దివ్య చరిత్ర అది.

గరకుగ తోచేపనసపండులో
తరగనంత మధు వుంటుంది !
కఱకుగ పలికేపెద్దమనిషిలో
తీయ నైనమన సుంటుంది !

మనం చదువుకొన్న మనుష్యులమైనా ప్రకృతితో సంబంధం కలుపుకోక – ఏవో సమస్యలతో బుర్రలు బ్రద్దలు చేసుకొంటూ వుంటాం. వివేకం అనేది మనిషి జీవితానికి జ్యోతిలా దారి చూపిస్తుంది.

భగవానుని యందు నిరతిశయ ప్రీతి భక్తి. ఈ భక్తికి ధర్మార్ధ కామమోక్షాలు పొందాలనే కోరిక లేదు. కర్మనాశంకాని, నరక నివారణ కాని, త్రిగుణాతీత స్థితి యందుండటం కాని అపేక్షితాలు కావు. భక్తి భక్తి కోసమే. అది ఒక్కటే పరమ పురుషార్ధం. ఈ భక్తి సర్వావస్థల యందూ, ఆత్మ ఉండేంత వరకూ ఉండవలసినదే. ఒకప్పుడుండి మరొకప్పుడు పోయేది కాకూడదు. ఆ భక్తి ఈ జన్మలో మరణ సమయంలో జన్మాంతరాలలో ఎప్పుడూ ఉండవలసిందే! దీనినే ఆత్యంతిక భక్తీ, ఏకాంతిక భక్తీ అంటారు.