13_008 సాక్షాత్కారము 11
మనిషిగా పుట్టియును
మానవత్వము లేక
రాక్షసత్వమ్ముతో
బ్రతికినా నిన్నాళ్లు!
మనిషిగా పుట్టియును
మానవత్వము లేక
రాక్షసత్వమ్ముతో
బ్రతికినా నిన్నాళ్లు!
కట్టియలపైకి చేరినకాయ మరరె!
కట్టియలతోడ తానును కాలిపోవు!
కట్టెలే వ్యర్థకాయముకన్న మేలు;
మంట పెట్టుటకై నను బనికివచ్చు!
ఎన్నో బెజ్జము లున్న తనువులో
గాలి నిలుచుటే ఆశ్చర్యం!
గాలిబ్రతుకు లివి రాలిపోవడం.
కానేకా దిది ఆశ్చర్యం!!
మూగజీవుల జీవన విధానాన్ని….గమనాన్ని పరిశీలించడం ఓ కళ. అదో గొప్ప శాస్త్రం. తరచూ అద్దం మీద వాలి సందడి చేసే ఓ పిచుకని చూసినప్పుడు నాలో కలిగిన ఆలోచన….ఈ కవితకి ప్రేరణ.
తే. గీ. ఎండవానలలోన తా మెండి తడిసి
శ్రితుల నీడ నిచ్చి సమాదరించుతరులు ;
తమఫలమ్ముల నొకటియున్ తాము తినక
పరులకై దాన మొనరించుతరులు ఋషులు !
తే. గీ. ఆకలింగొన్నవారికి అన్నపూర్ణ
యైన దిచట డొక్కాసీతమాంబ ! ఆమె
పుట్టువుం గన్నయీపుణ్యభూమిలోన
భళిర ! క్షుద్బాధతో ౘచ్చువాఁడు లేఁడు!