Forest

13_006 మందాకిని – ఆత్మానాం మానుషం మన్యే రామం దశరధాత్మజమ్

మృదుస్వభావి, లేతమనసున్న ఆయన, యువకుడిగా ప్రేమను గెలిచాడు. భర్తగా భార్యని గెలిచాడు. కొడుకుగా తండ్రి కోరిక నెరవేర్చాడు. అన్నగా తమ్ముళ్ళకి రాజ్యాన్ని ఇచ్చాడు. చివరికి రాజుగా ప్రజల సంక్షేమం కోసం, వంశగౌరవం నిలబెట్టడం కోసం తన ఆరోప్రాణం అయిన సీతనే అడవులకి పంపి గొప్ప రాజుగా క్షత్రియ ధర్మం నిలిపాడు. సీత లేని ఎడబాటు భరిస్తూనే రాజ్యపాలన నిర్వర్తించాడు తప్ప ఇంకో పడతి వైపు కన్నెత్తి చూడలేదు. అధికారంలో ఉన్నపుడు సొంత ప్రయోజనాల కంటే విధి నిర్వహణే ముఖ్యం అని ఎలుగెత్తి చెప్పాడు.

13_003 సర్వ కళా స్వరూపిణి

సర్వజగత్తు సృష్టించిన ఆ తల్లిలో ఎంత కవనమో ఉంది. ఎంత గానమో దాగిఉంది. జగత్ సృష్టికి మించిన కళ ఏమున్నది ? అంతకు మించిన శిల్పమేమున్నది ? ఆమెలో గోచరించని కళలేమి ఉన్నాయి ? సర్వకళా స్వరూపిణి ఆమె. వాణి ఆమె రూపమే. అందువలన నవరాత్రులలో ఒకనాడు ఆమెను సరస్వతిగా పూజిస్తారు.

13_002 బాలకదంబం – ఒక్కటే

ఎంత ఆలోచించినా తండ్రి మాటలు బోధపడలేదు సరికదా ‘వాళ్ళని ముట్టుకోకూడదంటాడు నాన్న కానీ మరి సూరీడు మా అందరి బట్టలూ ఉతుకుతాడు, ఆరిపోయిన బట్టలు మడత పెడతాడు, అవేగా మేము కట్టుకుంటాము! ఇల్లు ఊడుస్తాడు, అంట్లు తోముతాడు, గేదె పాలు పితుకుతాడు. ఆ పాలేగా నేను తాగుతాను! ఏంటో మరి?” వాడి చిన్న బుర్రలో సవాలక్ష సందేహాలు.

13_001 బాలకదంబం – సమయస్ఫూర్తి

ఒకనాడు ఒక వేటగాడు అటుగా పోతూ చెట్టు క్రింద కూర్చుని ఏదో తింటున్న అందమైన తెల్ల కుందేలుని చూసి ‘అబ్బ ఇవాళ కదా నా అదృష్టం పండింది. ఎన్నాళ్ళోనుంచో కుందేలు మాంసం తినాలని అనిపిస్తోంది. ఇవాళ ఈ కుందేలుని పట్టుకుని ఆ కోరిక తీర్చుకుంటాను’ అనుకుని అటుగా కదిలాడు.
అలికిడి విని గబుక్కున బొరియలోకి దూరిపోయింది కుందేలు.

12_012 సాక్షాత్కారము 03

తే. గీ. ఎండవానలలోన తా మెండి తడిసి
శ్రితుల నీడ నిచ్చి సమాదరించుతరులు ;
తమఫలమ్ముల నొకటియున్ తాము తినక
పరులకై దాన మొనరించుతరులు ఋషులు !

12_011 సాక్షాత్కారము 02

తే. గీ. ఆకలింగొన్నవారికి అన్నపూర్ణ
యైన దిచట డొక్కాసీతమాంబ ! ఆమె
పుట్టువుం గన్నయీపుణ్యభూమిలోన
భళిర ! క్షుద్బాధతో ౘచ్చువాఁడు లేఁడు!

12_006 విహారి

ప్రకృతి ప్రేమికుణ్ణి కావడం చేత ప్రతి సంవత్సరం ప్రకృతి స్వరూపాలైన అడవులు…పర్వతాలు లోయలు.. దర్శించడం… ఆ అనుభూతుల్ని నెమరు వేసుకోవడం.. అవి అక్షర రూపం దాల్చడం ఓ అలవాటుగా మారింది. అలా ఉద్భవించిందే.. ఈ “విహారి” అనే కవిత!